می نویسم…
بازم می نویسم!
نخوان!
حرفهایم تکراریست،دردهایم تکراریست…
نشنو!
همان پسر نفرین شده ی دیروز هستم…
نبین!
همان پسر خسته ی دیروز هستم…
فقط
برو…
برو…
ولی حس کن و لمس کن زخم های عمیق زندگی و قلبم را…
بی کسی هایم
را…
تنهایی هایم را…
نظرات شما عزیزان:
برچسبها: